Gayatri Ramayana

These verses are taken from Valmiki Ramayana. The slokas are arranged in such a way that the first letter of every one of the 24 slokas form the gayatri mantra.

Translation

तपस्स्वाध्यायनिरतं तपस्वी वाग्विदां वरम्  |

नारदं परिपप्रच्छ वाल्मीकिर्मुनिपुङ्गवम्  || 

tapassvAdhyAyaniratam tapasvI vAgvidAm varam

nAradam paripapruccha vAlmIkirmunipungavam (1)

स हत्वा राक्षसान्सर्वान्  यज्ञघ्नान् रघुनन्दनः |

ॠषिभिः पूजितस्तत्र यथेन्द्रो विजयी पुरा ||

sa hatvA rAkshasAnsarvAn yagyaghnAn raghunandanah

Rshibhih pUjitastatra yathendro vijayI purA (2)

विश्वामित्रः सरामस्तु श्रुत्वा जनकभाषितम् |

वत्स राम धनुः पश्य इति राघवमब्रवीत् ||

vishwAmitrah sarAmastu shrutvA janakabhAShitam

vatsa rAma dhanuh pashya iti rAghavamabravIt (3)

तुष्टावास्य तदा वंशं प्रविश्य च विशाम्पतेः |

शयनीयं नरेन्द्रस्य तदासाद्य व्यतिष्ठत  ||

tuShTAvAsya tadA pravishya cha vishAmpateh

shyanIyam narendrasya tadAsAdya vyatiShThata (4)

वनवासं हि संख्याय वासांस्याभरणानि च |

भर्तारमनुगच्छन्त्यै सीतायै श्वशुरो ददौ ||

vanavAsam hi sankhyAya vAsAmsyAbharaNAni cha

bhartAram-anugachhantyai sItAyai shwashuro dadau (5)

राजा सत्यं च धर्मश्च राजा कुलवतां कुलं |

राजा माता पिता चैव राजा हितकरो नृणाम ||

rAjA satyam cha dharmascha rAjA kulavatAm kulam

rAjA mAtA pitA chaiva rAjA hitakaro nruNAm (6)

निरीक्ष्य स मुहूर्तं तु ददर्श भरतो गुरुम् |

उटजे राममासीनं जटामण्डलधारिणम् ||

nirIkshya sa muhUrtam tu dadarsha bharato gurum |

uTaje rAmamAsInam jaTAmaNDaladhAriNam (7)

यदि बुद्धिः कृता द्रष्टुमगस्त्यं तं महामुनिम् | 

अद्यैव गमने बुद्धिं रोचयस्व महामते ||

yadi bhuddhih krutA draShTumagastyam tam mahAmunim

adyaiva gamane buddhim rochayasva mahAmate (8)

भरतस्यार्यपुत्रस्य श्वश्रूणां मम च प्रभो |

मृगरूपमिदं व्यक्तं विस्मयं जनयिष्यति ||

bharatasyAryaputrasya shwashrUNAm mama cha prabho

mrugarUpamidam vyaktam vismayam janayiShyati (9)

गच्छ शीघ्रमितो राम सुग्रीवं तं महाबलम् |

वयस्यं तं  कुरु क्षिप्रमितो गत्वाऽद्य राघव||

gaccha shIghramito rAma sugrIvam tam mahAbalam

vayastam tam kuru kshipramito gatvAdya rAghava (10)

देशकालौ भजस्वाद्य क्षममाणः प्रियाप्रिये |

सुखदुखःसहः काले सुग्रीववशगो भव ||

deshakAlau bhajasvAdya kshamamANah priyApriye

sukhadukhahsahah kale sugrIvavashago bhava (11)

वन्दितव्यास्ततः सिद्धास्तपसा वीतकल्मषाः |

प्रष्टव्या चापि सीतायाः प्रवृत्तिर्विनयान्वितैः ||

vanditavyAstatah siddhAstapasA vItakalmaShAh

praShTavyA chApi sItAyAh pravrittirvinayAnvitaih (12)

स निर्जित्य पुरीं लङ्कां श्रेष्ठां कामरूपिणीम् |

विक्रमेण महातेजा हनूमान्  कपिसत्तमः ||

sa nirjitya purIm lankAm shreShThAm kAmarUpiNIm

vikrameNa mahAtejA hanUmAn kapisattamah (13)

धन्या देवाः सगन्धर्वाः सिद्धाश्च परमर्षयः |

मम पश्यन्ति ये वीरं रामं राजीवलोचनम् ||

dhanyA devAh sagandharvAh siddhAscha paramarShayah

mama pashyanti ye vIram rAmam rAjIvalochanam (14)

मङ्गलाभि तस्य सा तदासीन्महाकपेः |

उपतस्थे विशालाक्षी प्रयता हव्यवाहनम् ||

mangalAbhi tasya sA tadAsInmahAkapeh

uptasthe vishAlAkshI prayatA havyavAhanam (15)

हितं महार्थं मृदु हेतुसंहितं व्यतीतकालायतिसम्प्रतिक्षमम् |

निशम्य तद्वाक्यं उपस्थितज्वरः प्रसङ्गवानुत्तरमेतदब्रवीत ||

hitam mahArtham mrudu hetusamhitam vyatItakAlAyatisampratiksham

nishamya tadvAkyam upasthitajvarah prasangavAnuttarametad-abravIt (16)

धर्मात्मा रक्षसश्रेष्ठः संप्राप्तोऽयं विभीषणः |

लङ्कैश्वर्यमिदं श्रीमान्श्रुत्वं प्राप्नोत्यकण्टकम्  ||

dharmAtmA rakshasaShreShThah samprAptoyam vibhIShaNah

lankaishwaryamidam shrImAnshrutvam prApnotyakaNTakam (17)

यो वज्रपाताशनिसन्निपातान्न चक्षुभे नापि चचाल राजा |

स रामबाणाभिहतो  भृशार्तश्चाल चापं च मुमोच वीरः ||

yo vajrapAtAshanisannipAtAnna chakshubhe nApi chachAla rAjA

sa rAmabANAbhihato bhrushArtaschAla chApam cha mumocha vIrah (18)

यस्य विक्रममासाद्य राक्षसा निधनं गताः |

तं मन्ये राघवं वीरं नारायणमनामयम् ||

yasya vikramamAsAdya rAkshasA nidhanam gatAh

tam manye rAghavam vIram nArAyaNamanAmayam (19)

न ते ददृशिरे रामं दहन्तमपिवाहिनीम् |

मोहिताः परमास्त्रेण गान्धर्वेण महात्मना ||

na te dadrushire rAmam dahantamapivAhinIm

mohitAh paramAstreNa gAndharveNa mahAtmanA (20)

प्रणम्य देवताभ्यश्च ब्राह्मणेभ्यश्च मैथिली |

बद्धाञ्जलिपुटा चेदं उवाचाग्निसमीपतः ||

praNamya devatAbhyashcha brAhmaNebhyascha maithilI

baddhAnjalipuTA chedam uvAchAgnisamIpatah (21)

चलनात्पर्वतस्यैव गणा देवाश्च कम्पिताः |

चचाल पार्वती चापि तदाश्लिष्टा महेश्वरम् ||

chalanAtparvatasyaiva gaNA devAshcha kampitAh

chachAla pArvatI chApi tadAshliShTA maheshwaram (22)

दाराः पुत्राः पुरं राष्ट्रं भोगाच्छादनभोजनम् |

सर्वमेवाविभक्तं  नौ भविष्यति हरीश्वर ||

dArAh putrAh puram rAShTram bhogAcchAdanabhojanam

sarvamevAvibhaktam nau bhaviShyati harIshwara (23)

यामेव रात्रिं शत्रुघ्नः पर्णशालां समाविशत् |

तामेव रात्रिं सीतापि प्रसूता दारकद्वयम् ||

yAmeva rAtrim shatrughnah parNashAlAm samAvishat

tAmeva trAtrim sItApi prasUtA dArakadvayam (24)

इदं रामायणं कृत्स्नं गायत्रीबीजसंयुतम् |

त्रिसन्ध्यं यः पठेन्नित्यं सर्वपापैः प्रमुच्यते ||

idam rAmayaNam krutsnam gAyatrIbIjasamyutam

trisandhyam yah paThennityam sarvapApaih pramuchyate||

इति गायत्रीरामायणं संपूर्णम् |

iti gAyatrirAmayaNam sampUrNam